Περιεχόμενα Τεύχους 100

  • Η Εκπαίδευση των ΑμΑ και των ΑμΕΕΑ: Σύγχρονες Τάσεις Σχολική Ένταξη
  • Η Διαφορετικότητα του Αυτισμού στην Οικογένεια. Ένταξη και Βέλτιστες Πρακτικές στο Σχολείο
  • Η Ψυχολογική Υποστήριξη σε Μαθητές στο Φάσμα του Αυτισμού Από Σχολείο και Οικογένεια
  • Η Επίδραση της Αερόβιας Άσκησης στη Γνωστική Λειτουργία Ασθενών με Σχιζοφρένεια
  • Η Χρήση των ΤΠΕ στην Εκπαίδευση Μαθητών/τριών με ΔΕΠ-Υ
  • Μελέτη Περίπτωσης Μαθητή με ΔΕΠΥ & Συνυπάρχουσες Μαθησιακές Δυσκολίες
  • Πρόσκληση για την Εκλογική & Απολογιστική Συνέλευση του Π.Ε.Σ.Ε.Α

Οι ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΚΑΙ Η ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα, παρά τις κριτικές ή «λυσσαλέες» επιθέσεις που δέχε­ται εδώ και πολλές δεκαετίες, φαίνεται ότι από την πτώση της χούντας το 1974 -με την απο­κατάσταση της Λαϊκής Κυριαρχίας και των δημοκρατικών θεσμών- ανταποκρίθηκε στις ανά­γκες του εκδημοκρατισμού και εκσυγχρονισμού της Ελλάδας. Στα πλαίσια του κοινωνικού κρά­τους Δικαίου και της αστικής κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας οι εκλεγμένες από τον Ελληνικό Λαό Κυβερνήσεις της χώρας με τη συνδρομή των Πολιτικών Κομμάτων στη Βουλή των Ελλή­νων εισήγαγαν μία πολυδαίδαλη εκπαιδευτική νομοθεσία, η οποία παρά τις όποιες αντιφά­σεις της ανύψωσε το δημόσιο σχολείο και το δημόσιο πανεπιστήμιο κρατώντας -έως σήμε­ρα– τον δημοκρατικό και τον δωρεάν χαρακτήρα του.

Οι πιο ριζοσπαστικές αλλαγές που επήλθαν στη δημόσια εκπαίδευση από το 1976 έως σή­μερα καταγράφονται χρονολογικά ως εξής:

  1. η εισαγωγή της Δημοτικής Νεοελληνικής Γλώσσας επί Κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Κα­ραμανλή και Υπουργού Παιδείας του Γεωργίου Ράλλη δια του Νόμου 309/ΦΕΚ 100/30-04-1976, ο οποίος προβλέπει στο άρθρο 2 ότι: «Γλώσσα διδασκαλίας, αντικείμενον διδασκαλίας και γλώσσα των διδακτικών βιβλίων εις όλας τας βαθμίδας της Γενικής Εκπαιδεύσεως είναι από του σχολικού έτους 1976/1977 η Νεοελληνική. Ως Νεοελληνική γλώσσα νοείται η διαμορφωθείσα εις πανελλήνιον εκφραστικόν όργανον υπό του Ελληνικού λαού και των δοκίμων συγγρα­φέων τού Έθνους Δημοτική, συντεταγμένη άνευ ιδιωματισμών και ακροτήτων». Έτσι λύνεται οριστικά και αμετάκλητα το γλωσσικό πρόβλημα στην Ελλάδα, παρά τις θυελλώδεις και αντι­δραστικές διαμαρτυρίες του συντηρητικού καθηγητικού κατεστημένου της Φιλοσοφικής Σχο­λής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
  2. Οι παρακάτω μεγάλες δημοκρατικές αλλαγές που εισήγαγε η Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου -και Υπουργό Παιδείας τον Απόστολο Κακλαμάνη- με τον ιστορικό Νόμο 1566/ΦΕΚ167/30-09-1985: α) «Η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση παρέχεται α­πό το κράτος δωρεάν» στο άρθρο 2 παραγρ. 6, β) «Τα διδακτικά βιβλία και τα βιβλία των εκ­παιδευτικών χορηγούνται δωρεάν στους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς αντίστοιχα» στο άρ­θρο 2 παραγρ. 7, γ) «Μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, φοιτούν σε ειδικά σχολεία ή σε ειδικές τάξεις ή εντάσ­σονται σε κανονικές τάξεις, για να πάρουν την κατάλληλη, σε κάθε περίπτωση, ειδικής α­γωγή και μάθηση», στο άρθρο 2 παραγρ. 4, δ) «Στα σχολεία της Π.Ε. και της Δ.Ε. φοιτούν μα­ζί αγόρια και κορίτσια (μικτά σχολεία) στο άρθρο 2 παραγρ. 5, ε) «Η φοίτηση είναι υποχρεωτι­κή στο δημοτικό και γυμνάσιο… Όποιος έχει την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου και παραλείπει την εγγραφή ή την εποπτεία του ως προς τη φοίτηση τιμωρείται σύμφωνα με το άρθρο 458 του Ποινικού Κώδικα» στο άρθρο 2 παραγρ. 3, στ) η πιο ρηξικέλευθη μεταρρύθμι­ση αφορούσε το Κεφάλαιο Γ για την Ειδική Αγωγή που την εντάσσει ως αναπόσπαστο κομ­μάτι της ενιαίας δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης κατοχυρώνοντας το δικαίωμα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης για τα άτομα με αναπηρία και τα άτομα με ειδικές εκπαιδευ­τικές ανάγκες. Στα άρθρα 32, 33, 34, 35 και 36 περιγράφει με σαφήνεια το σκοπό, τη μορφή, την αξιολόγηση, τη φοίτηση, τα μέσα, τα προγράμματα και τους φορείς της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Βέβαια στο Νόμο 1566/ΦΕΚ167/30-09-1985 περιλαμβάνονται πλειάδα σημαντι­κών μεταρρυθμίσεων που έως σήμερα δεν υλοποιήθηκαν, εξαιτίας των ανεπαρκών εκπαιδευ­τικών πολιτικών των ηγεσιών και της γραφειοκρατικής ελίτ του Υπουργείου Παιδείας.
  3. Η κύρωση του άρθρου 28 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού από τη Βου­λή των Ελλήνων επί Κυβερνήσεως του Κώστα Μητσοτάκη και Υπουργού Δικαιοσύνης του Ιω­άννη Βαρβιτσιώτη με το Νόμο 2101/ΦΕΚ192/02-12-1992 που αφορά την υποχρεωτικότητα της εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά που ζουν στην Ελλάδα ως συμβαλλόμενου Κράτους.
  4. Ακολουθεί επί Γεωργίου Παπανδρέου, Υπουργού Παιδείας, ο Νόμος 2413/ΦΕΚ124/17- 06-1996 που εισάγει τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και συμπεριλαμβάνει ως υποχρέωση του Ελληνικού Κράτους για όλα τα παιδιά των μεταναστών και των παλιννοστούντων Ελ­λήνων από το εξωτερικό.
  5. Επί Κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη και Υπουργού Παιδείας του Γεράσιμου Αρσένη εισάγε­ται ο σημαντικός κοινωνικός θεσμός του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου, του Ολοήμερου Δημοτι­κού Σχολείου και των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας με τη ψήφιση του Νόμου 2525/ΦΕΚ188/23-09-1997 (άρθρα 3, 4, και 5) λύνοντας κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανά­γκες δεκάδων χιλιάδων παιδιών και οικογενειών.
  6. Επί Κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη και Υπουργού Παιδείας του Γεράσιμου Αρσένη ψηφίζε­ται ο Νόμος 2817/ΦΕΚ78/14-03-2000 για την «Εκπαίδευση των ατόμων με ειδικές εκπαιδευ­τικές ανάγκες και άλλες διατάξεις» που εισάγει τον καινοτόμο θεσμό των Κέντρων Διάγνω­σης Αξιολόγησης και Υποστήριξης των ΑμΑ και ΑμΕΕΑ δίνοντάς τους εκπαιδευτικό και κοινω­νικό προσανατολισμό σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα στο υποσύστημα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
  7. Επί Κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή και Υπουργού Παιδείας του Ευριπίδη Στυλιανίδη ψη­φίζεται ο Νόμος 3699/ΦΕΚ199/02-10-2008 για την «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση ατόμων με α­ναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες» ενσωματώνοντας θεμελιώδεις αρχές για τα δι­καιώματα των αναπήρων που περιλάμβαναν οι διεθνείς συμβάσεις και η ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Ο Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Ειδικής Αγωγής – Π.Ε.Σ.Ε.Α.- , από το έτος 1995, μελετώντας και κατανοώντας την σκληρή πραγματικότητα στο υποσύστημα της ΕΑΕ, οργάνω­σε εννέα (9) ανοικτά Πανελλήνια Επιστημονικά Συνέδρια και πολλές επιστημονικές ημερίδες για τα αδιέξοδα στην Ειδική Αγωγή δίνοντας στους συλλογικούς φορείς της Ελληνικής κοινωνίας, στις Κυβερνήσεις, στο Υπουργείο Παιδείας και τα Πολιτικά Κόμματα το πλαίσιο και τον προσα­νατολισμό που πρέπει να έχουν οι εκπαιδευτικοί θεσμοί, οι εκπαιδευτικές πρακτικές και πολι­τικές, ώστε να καταστεί ικανό το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα να ενσωματώσει, χωρίς εκ­πτώσεις, ισχυρά τα δικαιώματα πρόσβασης των ΑμΑ και ΑμΕΕΑ στο Δημόσιο Σχολείο.

Σημείωμα του Διευθυντή Έκδοσης

κατηγορίες και ετικέτες