Τα Χριστούγεννα του 2004 και η Πρωτοχρονιά του 2005 σφραγίστηκαν σε όλη την Ανθρωπότητα από τις φρικιαστικές εικόνες της καταστροφής που προκάλεσε το τσουνάμι στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, χώρες που χρόνια τώρα ρημάζει και το «τσουνάμι» της βορειοδυτικής παιδεραστίας. Το τσουνάμι παρέσυρε στο θάνατο περισσότερους από 200.000 ανθρώπους, άφησε χιλιάδες παιδιά ορφανά, βύθισε στο πένθος μυριάδες χιλιάδες οικογένειες, σκόρπισε το ψυχικό και το σωματικό πόνο σε εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αισθάνθηκαν την ανάγκη να βοηθήσουν, για να απαλύνουν τον πόνο, να επουλώσουν τις πληγές που σκόρπισε η «τυφλή δύναμη» της «στοιχειωμένης» φύσης. Σε αντίθεση με τη συγκινητική προσφορά των απλών πολιτών, η βοήθεια για τα θύματα της καταστροφής έδωσε μια καλή ευκαιρία στους ισχυρούς του πλανήτη μας για δημόσιες σχέσεις, πολιτικές παρεμβάσεις και οικονομική διείσδυση. Η απαξίωση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών από την Αμερική, ακύρωσε τη δυνατότητα να διαχειριστεί, ένας διεθνής οργανισμός με κύρος, αποτελεσματικά κι αυτή τη θανατηφόρα καταστροφή. Και είναι άδικο η τεράστια βοήθεια που προσφέρθηκε απλόχερα από τους καθημερινούς ανθρώπους της γης να γίνει εύκολη λεία στους επαγγελματίες της διεθνούς διαφθοράς και να μη φτάσει στους πάσχοντες που την έχουν άμεση ανάγκη, γιατί βρίσκονται σε κατάσταση απελπισίας - άστεγοι, πεινασμένοι, ρακένδυτοι - μπροστά στο φόβο του θανάτου.
Μιλάμε για τη διεθνή διαφθορά και ξεχάσαμε τις δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία το 2005, εξαιτίας της γενικευμένης διαφθοράς που θέριεψε στους μηχανισμούς του Κράτους, της Εκκλησίας και της οικονομίας της αγοράς - χρηματιστήριο. Τίποτε δεν έμεινε όρθιο: Δικαιοσύνη, Στρατός - Αστυνομία, Εκκλησία, Αθλητισμός - Ποδόσφαιρο, Πανεπιστήμια, Δημόσια 'Έργα, Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας βρίσκονται στον κυκεώνα της σήψης, της διαφθοράς, του εμπορίου των ναρκωτικών κα ι της πορνείας, του χρηματισμού και του εύκολου πλουτισμού. Πολλοί μένουν άναυδοι, γιατί γέμισε η Ελλάδα με τόσους επίορκους που καταπάτησαν την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος της Ελλάδας, σύμφωνα με την οποία: «Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων». Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσον εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία» (άρθρο 120, Σύνταγμα της Ελλάδας, 2001). Και σε αυτούς τους λίγους ανήκουν τα μέλη του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής τα οποία, στα πλαίσια των δημοκρατικών Καταστατικών λειτουργιών του ΠΕΣΕΑ και των συλλογικών του οργάνων, βρίσκονται ανάμεσασταάτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, για να αποκτήσουν περιεχόμενο τα δικαιώματα τους στην Παιδεία, την Υγεία, την Εργασία, τον Πολιτισμό [...]
Τον Οκτώβριο του 1995 το Πρωτοδικείο Αθηνών αναγνώρισε τον Πανελλήνιο Επιστημονικό και Παιδαγωγικό Σύλλογο Εργαζομένων στην Ειδική Εκπαίδευση, και το Διοικητικό Συμβούλιο που προέκυψε από τις Αρχαιρεσίες εργάστηκε πολύ, για να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές στο σχέδιο νόμου για την ειδική αγωγή. Τον Ιανουάριο του 1999 κατατίθεται στο Τμήμα Εκούσιας Δικαιοδοσίας του Πρωτοδικείου Αθηνών απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μελών του ΠΕΠΣΕΕΕ για τροποποίηση του Καταστατικού του και γίνεται αποδεκτή. Από τις 8 Φεβρουαρίου 1999 το επιστημονικό σωματείο ονομάζεται ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ -Π.Ε.Σ.Ε.Α.-
Στις 22 Μαΐου 1999 γίνονται Αρχαιρεσίες και αναδεικνύεται το νέο Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο συνεχίζει ασταμάτητα τις κινητοποιήσεις και τις διαπραγματεύσεις για τις επιχειρούμενες νομοθετικές αλλαγές στο υποσύστημα της ειδικής αγωγής.
Γνωρίζοντας: α) ότι η έλλειψη σαφών πολιτικών προθέσεων και πολιτικών αποφάσεων, για τη δομή και την οργάνωση όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης αφήνει πληθώρα κενών προκαλώντας πολυκερματισμούς και συγκρούσεις ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες που μάχονται να ελέγξουν ή να επωφεληθούν από τη λειτουργία αυτού του μεγάλου κρατικού μηχανισμού, β) ότι τα κενά και οι διάφορες κοινωνικές συγκρούσεις ή καλύπτονται με (ν)τροπολογίες, τις οποίες προωθούν - επιβάλλουν οι έχοντες και κατέχοντες ισχυρά μέσα επηρεασμού της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας ή αντιμετωπίζονται με παρανομίες, αυθαιρεσίες, αδιαφάνεια και παραλείψεις της διοικητικής ιεραρχίας της εκπαίδευσης ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ -Π.Ε.Σ.ΕΑ- αγωνίστηκε με επιστημονικούς, κοινωνικούς, εκπαιδευτικούς και πολιτικούς όρους, για να επιλυθεί το μακροχρόνιο πρόβλημα του σχολικού αποκλεισμού των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικέ ανάγκες,
Από τις αρχές της δεκαετίας 1990, εκτός από το πρόβλημα του σχολικού αποκλεισμού των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα βρέθηκε αντιμέτωπο με την ανομοιογένεια του μαθητικού πληθυσμού ως προς τη γλώσσα, τη θρησκεία, την εθνότητα και την αύξηση των μαθητών με σοβαρές ασθένειες και αναπηρίες. Το ελληνικό κράτος, με τη στήριξη και τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εισάγει νόμους για την ειδική αγωγή και την πολυπολιτισμική εκπαίδευση στοχεύοντας στην άρση των προκαταλήψεων με τη διευκόλυνση της σχολικής ένταξης των ατόμων με ειδικές ανάγκες (Τμήματα Ένταξης στα γενικά σχολεία) και των παιδιών των μεταναστών (Διαπολιτισμικά Σχολεία ή Τμήματα Υποδοχής στα γενικά σχολεία ή άλλες μορφές αντισταθμιστικής εκπαίδευσης). Το θέμα της ΕΝΤΑΞΗΣ στο σχολείο αντιμετωπίζεται από το Υπουργείο Παιδείας ως θέμα καλών προθέσεων και αγνοεί το ρατσισμό ως δομικό στοιχείο της κοινωνίας, ενώ παράλληλα αδιαφορεί εγκληματικά για την εύρεση πόρων που θα καλύψουν επαρκώς τις οικονομικές ανάγκες του ΣΧΟΛΕΙΟΥ που θα απευθύνεται σε ΟΛΟ το μαθητικό πληθυσμό χωρίς απροσχημάτιστες διακρίσεις και προσχηματισμένους αποκλεισμούς.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ -Π.Ε.Σ.ΕΑ- με αποφάσεις και υπομνήματα -αποτελέσματα επιστημονικών μελετών και συνεδρίων- κατέδειξε στο Υπουργείο Παιδείας, τα Πολιτικά Κόμματα και τους κοινωνικούς φορείς ότι οι μαθητές αυτοί εκπαιδεύονται στις χειρότερες υλικές συνθήκες (μικρός αριθμός αιθουσών, ακατάλληλα και επικίνδυνα κτίρια, έλλειψη εργαστηριών - χώρων άθλησης - ψυχαγωγίας - σίτισης - βιβλιοθηκών κλπ., πλήρης απουσία ανέσεων). Εκτιμούμε ότι οι πολιτικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται από τους φορείς της εκπαίδευσης για την εξάλειψη του σχολικού και κοινωνικού αποκλεισμού των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όχι μόνο είναι ανεπαρκείς, αλλά είναι κενές πολιτικής φιλοσοφίας και πρακτικής.
Με αφορμή τα δεκάχρονα του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ -Π.Ε.Σ.ΕΑ- και την είσοδο του νέου έτους 2005 ευχόμαστε σε όλους και όλες ευτυχία και λιγότερα προβλήματα στην καθημερινή ζωή, διαβεβαιώνοντας σας ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας -πάντοτε με δημοκρατικά, επιστημονικά και πολιτικά μέσα- για την κατοχύρωση των ανθρωπίνων και δημοκρατικών δικαιωμάτων σε όλους, χωρίς διακρίσεις.
